kochać kogoś

См. также в других словарях:

• kochać — kogoś jak psy dziada (w ciasnej ulicy) zob. dziad 2 …   Słownik frazeologiczny

• kochać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, kochaćam, kochaća, kochaćają, kochaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} darzyć kogoś lub coś bezinteresowną miłością, być do kogoś lub czegoś bardzo przywiązanym; miłować, lubić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kochać kwiaty. Kochać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kochać — ndk I, kochaćam, kochaćasz, kochaćają, kochaćaj, kochaćał, kochaćany «darzyć kogoś miłością; być do kogoś lub czegoś bardzo przywiązanym, bardzo lubić kogoś lub coś; żywić do osoby płci odmiennej gorące uczucie połączone zwykle z pożądaniem»… …   Słownik języka polskiego

• czuć do kogoś miętę — Lubić, kochać; darzyć uczuciem Eng. To incur a liking, love or affection to someone; to like …   Słownik Polskiego slangu

• świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… …   Słownik frazeologiczny

• świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po …   Słownik języka polskiego

• serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… …   Słownik języka polskiego

• pies — m IV, DB. psa, C. psu, Ms. psie; lm M. psy 1. «Canis familiaris, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie w różnych rasach i odmianach (około 300), często tresowane dla specjalnych celów, np. dla tropienia… …   Słownik języka polskiego

• życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… …   Słownik języka polskiego

• rodzony — rodzonydzeni «spokrewniony w prostej linii wstępnej albo zstępnej» Rodzona matka. Rodzony ojciec. Rodzona babka, wnuczka. Rodzone dzieci. ∆ Rodzony brat, rodzona siostra «dzieci tego samego ojca i tej samej matki» ∆ Rodzona ciotka; rodzony wuj… …   Słownik języka polskiego

• widzieć — ndk VIIa, widziećdzę, widziećdzisz, widziećdział, widziećdzieli, widziećdziany 1. «reagować odpowiednimi wrażeniami na bodźce działające na narządy wzroku, postrzegać; rozróżniać przedmioty wysyłające, odbijające lub przepuszczające światło, ich… …   Słownik języka polskiego